പ്രഭാതം (കവിത)കെ. സി.അലവിക്കുട്ടി
കനിവ് പെയ്യുന്ന നിലാവ്
ക്ര്പ ചൊരിയുന്ന
കുഞ്ഞു കാറ്റില് തണ്ത്തുറങ്ങുന്നവീട്
അരികില് സ്ത ന്യമൊഴുകുന്ന കടല്
വാല്സല്യ നിറച്ച്
താരാട്ടു പാടുന്ന തോണികള്
മിഴികളില് ,ചിത്ത ത്തില്
പുഞ്ചിരി തൂ കുന്ന മുഖവുമായ് അമ്മ.
ഉഷ :സന്ധ്യയില് കുതിര്ന്ന മനസ്സോടെ
ഞാനുംകിനാവും ഉഷസ്സും ഉറങ്ങി പ്പോയി.
സു ര്യന് മടി പിടിച്ചുകിടന്നു
കോഴി കൂവി കിനാവുണര്ന്നു
ഉഷസുംസു 0ര്യനും കണ്ണുതിരുമ്മി
കൂടെ മനമില്ലാ മനസ്സോടെ ഞാനും.
ടിനോപ്പാല് മുക്കി ഒരല്പം വൈകി
വെണ്മ മുറ്റിയ മറ്റൊരു പകലും